Kable telekomunikacyjne światłowodowe

Kable światłowodowe to kable zawierające włókna światłowodowe, które stanowią medium do transmisji sygnału, w tym wypadku fali elektromagnetycznej w zakresie podczerwieni. Jako takie są odporne na zakłócenia elektromagnetyczne a ich szczególną cechą jest możliwość przesyłania danych z ogromną przepływnością, sięgającą setek Gib/s.

Szczegółowa budowa kabla światłowodowego zależy od konkretnego zastosowania (miejsca i sposobu instalacji, oraz odległości, na jaką odbywać się będzie transmisja), ale ogólnie można wyróżnić kilka elementów składowych:

• opcjonalny element centralny
• włókno światłowodowe
• tuba ochronna
• uszczelnienie
• wzmocnienie
• powłoka zewnętrzna

W zależności od ilości przesyłanych modów (fal) świetlnych, włókna światłowodowe dzieli się na jednomodowe i wielomodowe.

Włókna jednomodowe cechuje niska dyspersja i tłumienność, dzięki czemu nadają się do transmisji na duże odległości. Ze względu na minimum tłumienności, w telekomunikacji do przesyłu używa się fal o długości 1550 nm (III okno transmisyjne) i 1310 nm (II okno transmisyjne). Światłowody jednomodowe umożliwiają transmisję w technologii xWDM, co pozwala na osiągnięcie przepływności rzędu Tib/s.
W literaturze i specyfikacjach kabli światłowodowych spotyka się następujące oznaczenia włókien jednomodowych: 9/125, SM, G.652, G.653, G. 655, G. 657 A, G. 657 B. W kablach światłowodowych produkowanych przez TELE-FONIKĘ Kable włókna tego typu oznacza się literami J (włókna z nieprzesuniętą dyspersją) i Jn (włókna z niezerową dyspersją).